Κυριακή 2 Μαρτίου 2014

ΕΤΣΙ ΞΗΛΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΙ-ΝΗΣΙΑ;

H τροπολογία Σηφουνάκη
Δημοσιοποιήθηκε στο διαδίκτυο (www.aftodioikisi.gr )μία τροπολογία του Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Νίκου Σηφουνάκη με την οποία επιχειρείται η τροποποίηση του άρθρου 1 του ν.3852/2010 περί συστάσεως των Δήμων και ειδικότερα προβλέπει την διαίρεση των υφισταμένων Δήμων που αντιστοιχούν σε ένα νησί εφόσον το νησί αυτό έχει περισσότερους από 30.000 κατοίκους. Η αφορμή αυτής της τροπολογίας είναι ασφαλώς η πολυζητημένη περίπτωση της Λέσβου, στην οποία και πολιτεύεται ο κ. Σηφουνάκης. Μαζί με την Λέσβο όμως συμπαρασύρονται ακόμη έξι νησιά προσθέτοντας έως και 16 νέους δήμους στους ήδη 325 υπάρχοντες. Το ζήτημα δεν είναι ούτε ποσοτικό ούτε απλώς αριθμητικό. Είναι δείγμα του πως κάποιοι ακόμη και σήμερα κατανοούν τις μεταρρυθμίσεις.
Πράγματι, η σύσταση ενός Δήμου σε νησιά με μεγάλη έκταση  όπως π.χ. η Λέσβος και δευτερευόντως η Κέρκυρα και η Ρόδος, είχε επισημανθεί ως μία ακραία και ατυχής επιλογή του «Καλλικράτη». Η επελθούσα κρίση αλλά και η αδυναμία του πολιτικού συστήματος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μίας δύσκολης όντως τοπικής διακυβέρνησης ανέδειξε ακόμη περισσότερο την αστοχία του νομοθέτη του ν. 3852/2010. Ίσως ήταν σωστό να επανεξεταστεί η περίπτωση της Λέσβου χωρίς πάντως να ακυρωθούν τα λοιπά κριτήρια της χωροταξικής διάρθρωσης των Δήμων. Ενδεχομένως έπρεπε να εξεταστεί και η περίπτωση της Κέρκυρας και της Ρόδου με μεγαλύτερη πάντως επιφύλαξη και εφόσον εξέφραζαν αυτή την πρόταση τα Δημοτικά Συμβούλια. Σε κάθε περίπτωση ότι γινόταν έπρεπε να έχει θεσμοθετηθεί τουλάχιστον έξι μήνες πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Αντί αυτού επιχειρείται τώρα, δύο μήνες πριν από τις εκλογές, η διάσπαση επτά δήμων-νησιών και η σύσταση έως και 16 νέων. Στα παραπάνω χωριά προστίθεται η Χίος, η Σάμος, η Κεφαλονιά και η Ζάκυνθος. Ένας Βουλευτής της Λέσβου με την σύμπραξη όπως λέγεται και του Υπουργού Δικαιοσύνης που πολιτεύεται στην Λέσβο προκειμένου να νομιμοποιήσουν μία τοπική επιλογή η οποία όντως μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση, συγκεντρώνουν και τις ιδιοτελείς προθέσεις άλλων συναδέλφων τους διότι ποιος βουλευτής μονοεδρικής ή δυεδρικής εκλογικής περιφέρειας θα ήθελε την εκλογική του περιφέρεια υπό την διακυβέρνηση ενός Δημάρχου και ενός Δημοτικού Συμβουλίου.
Κατάλοιπα μίας  όχι και τόσο παλαιάς αλλά πάντως καταδικασμένης στη συνείδηση των πολιτών Βουλευτοκρατίας που μεταχειρίζεται την εντολή για την ορθή, σοβαρή και συνετή νομοθέτηση προκειμένου να ικανοποιήσει ιδιοτελείς πολιτικές και τοπικιστικές επιδιώξεις.
Σαν να μην έφθανε αυτό, η προτεινόμενη τροπολογία αγνοεί παντελώς την νομική δομή του «Καλλικράτη» και ξεχνά ότι ήδη από τον ν. 2539/1997 (Πρόγραμμα «Ι.Καποδίστριας») οι Δήμοι ορίζονται δια νόμου και όχι με Π.Δ. όπως ίσχυε πριν. Συνεπώς έπρεπε να τολμήσουν να προτείνουν και τους συγκεκριμένους Δήμους. Αντί αυτού θέτει κριτήρια πληθυσμιακά και παραπέμπει σε «υπάρχουσες» προτάσεις του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης (αναγόμενες στο 2008) και της «Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων», δηλαδή της παλαιάς ΚΕΔΚΕ!!!. Με άλλα λόγια δεν αναγνωρίζει δικαίωμα διαμόρφωσης προτάσεων ούτε στην σημερινή Κεντρική Ένωση Δήμων ούτε σε κανέναν άλλον αυτοδιοικητικό φορέα!!!

Αναρωτιόμαστε, πόση φαιά ουσία χρειάζεται να διαθέτει κανείς για να συντάξει αυτό το νομοθετικό έκτρωμα; Αυτή είναι η τεχνική, το περιεχόμενο και ο προσανατολισμός των Μεταρρυθμίσεων για τις οποίες κομπάζει η Κυβέρνηση στα λόγια;