Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

ΕΚΘΕΣΗ - ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΤΟΥ ΟΟΣΑ


Aναδημοσίευση από www.ethnos.gr

«Αυτή η χώρα δεν μεταρρυθμίζεται...»
Στο ναδίρ έχει φθάσει η λειτουργία του κυβερνητικού μηχανισμού στη χώρα μας, όπως προκύπτει από την έκθεση του ΟΟΣΑ για τη δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα, στην οποία οι αναλυτές υπογραμμίζουν τι δεν λειτουργεί στη δημόσια διοίκηση και τι είναι αυτό που εμποδίζει την Ελλάδα να προχωρήσει σε δομικές μεταρρυθμίσεις.
Η μελέτη παρουσιάζεται στο πρωτοσέλιδο της Die Welt, όπου αναφέρονται τα βασικά πορίσματα της:
«Δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδα και η λειτουργία του 'κυβερνητικού μηχανισμού' έχει φθάσει στο ναδίρ της αδράνειας. Σε αυτό το βασικό πόρισμα κατέληξαν οι ειδικοί επιστήμονες του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ) σε συνεργασία με 200μελές επιτελείο του ελληνικού υπουργείου Εσωτερικών.
Οι ειδικοί εξέτασαν και τα 14 υπουργεία και διαπίστωσαν σε όλα ελλείμματα στην καταγραφή στοιχείων, σε γνώσεις για την επεξεργασία τους, σε οργάνωση για την πρακτική τους αξιολόγηση, αλλά και στην απαραίτητη συνεργασία (τμημάτων και υπουργείων)
“Ο κεντρικός κυβερνητικός μηχανισμός δεν έχει μέχρι τώρα ούτε τις δομές, ούτε τις ικανότητες για μεγάλες μεταρρυθμίσεις”, δήλωσε η Καρολάιν Βάρλεϊ, διευθύντρια του τμήματος αξιολόγησης των κυβερνήσεων στις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ, και συμπλήρωσε ότι “πρόκειται για μια σκληρή διαπίστωση που για πρώτη φορά καταδεικνύει τι δεν λειτουργεί στη διοίκηση και τι είναι αυτό που εμποδίζει την Ελλάδα να προχωρήσει σε δομικές μεταρρυθμίσεις”

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

ΠΑΤΗΣΤΕ  ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ


Απόσπασμα από το συλλογικό έργο: Π.ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ-Δ.ΚΑΤΣΟΥΛΗ, ΟΙ ΧΑΡΤΕΣ ΚΑΙ Η ΕΡΥΩΠΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, Αθήνα, 1995, έκδοση της ΤΕΔΚΝΑ. Το απόσπασμα αναφέρεται στην αναλυτική παρουσίαση του Ευρωπαϊκού Αστικού Χάρτη του C.P.L.R.E.. Ειδικότερα αναπτύσσεται το θέμα: Τα δικαιώματα των πολιτών στην καθημερινότητα της πόλης το οποίο είχα επεξεργαστεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Σήμερα  πολλά από αυτά έχουν  καταστεί αυτονόητα και άλλα ακόμη ζητούμενα. Τώρα πιά όλα είναι υπό αμφισβήτηση και  απαιτούν νέα διεκδίκηση και επανακαθορισμό. Τίποτε όμως δεν πρέπει να πεταχθεί στο καλάθι της ιστορίας. Όλα παίζονται και μάλιστα με νέους όρους και νέες αγωνιστικότητες.
 Έγραφε τότε στον πρόλογο του βιβλίου ο αξέχαστος και πάντοτε παρών Γιώργος Παπαδημητρίου "Η πρόκληση είναι μεγάλη και οι προσδοκίες που γεννά ελπιδοφόρες. Ειδικότερα αποδεκτή πεποίθηση αποτελεί ότι η τοπική αυτοδιοίκηση προσφέρει καλύτερες συνθήκες για την λειτουργία της δημοκρατίας στην καθημερινή ζωή μας, συνιστά δε προνομιακό χώρο για την αναζωογόνησή της. Η προοπτική αυτή πρέπει, δίχως άλλη καθυστέρηση, να γίνει αντιληπτή  και στον τόπο μας".
Ο πρωτοπόρος οραματιστής της τοπικής δημοκρατίας Παναγιώτης Παπαγιάννης έγραφε στον επίλογο του βιβλίου μας " Τελικά Εμείς οι άνθρωποι- οι πολίτες, αυτές τις πολιτικές είμαστε υποχρεωμένοι να τις υπερασπίσουμε και να τις ασκήσουμε. Να αποκτήσουμε το ¨δικό μας χώρο!" και κατέληγε με το ομώνυμο ποιήμα του  Άρη Αλεξάνδρου "Εδώ θα επιμένεις/χωρίς ποτέ να καταφύγεις/ στην βολική απόγνωση, ποτέ στην παραφροσύνη/...Κι ας έχουν σήμερα τη δύναμη εκείνοι, που οικοδομούνε ερημώσεις/ Κι ας βλέπεις φάλλαγες ανθρώπων/ να τοποθετούνται σε αυστηρά τετράγωνα/ σαν πιόνια/ Εσύ να επιμένεις/ σάμπως νάσουν σίγουρος πως θαρθεί/ μια μέρα/ Θέλεις δεν θέλεις πρέπει/ να αποκτήσεις "ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΧΩΡΟ".
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Στ.Μπένος: Προκλήσεις και Προτεραιότητες για τις πόλεις σήμερα



Αναδημοσίευση από: www.citybranding.gr/   Δευτέρα, 14 Φεβρουαρίου 2011

Τον Σεπτέμβριο του 2006 το ΙΣΤΑΜΕ οργάνωσε στην Πάτρα εκδήλωση με θέμα "Προκλήσεις και Προτεραιότητες  για τις πόλεις σήμερα", με τη συμμετοχή του Σταύρου Μπένου, ξεχωριστής προσωπικότητας στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στην ομιλία του, που στηρίζεται σε βιωμένη εμπειρία , παρουσιάζει την αλλαγή ρόλου των δημοτικών αρχών με την πάροδο του χρόνου και των θεσμικών αλλαγών , αναφέρεται στα διάφορα μοντέλα Δημάρχων και υποδεικνύει τη μεγάλη πρόκληση για τους Δήμους. Τον σχεδιασμό της Τοπικής ανάπτυξης.

"Θέλω να κρατήσετε τρεις ενότητες από αυτά που θα σας πω.
Η πρώτη ενότητα που πρέπει να έχει κανείς υπόψη του για να μιλήσει για το ρόλο μιας σύγχρονης πόλης, είναι το θεσμικό της περιβάλλον.
Η δεύτερη έχει να κάνει με τα βασικά εργαλεία που πρέπει να έχει στα χέρια της για να μπορέσει να απογειωθεί πραγματικά.  
Η τρίτη και σημαντικότερη είναι το υποκείμενο στο οποίο απευθύνεται που είναι οι πολίτες της. Με βάση αυτούς τους άξονες θα ξεφυλλίσουμε απόψε τις βιωματικές μου σελίδες για την πόλη και την αυτοδιοίκηση. 
Ερχόμαστε στον πρώτο άξονα,  στο θεσμικό περιβάλλον.  Η αυτοδιοίκηση στην πατρίδα μας έχει κάνει δυο μεγάλους ιστορικούς κύκλους, τους οποίους εγώ τους έζησα.
Ο πρώτος έχει να κάνει με το ότι έγινε από Συνδικάτο τοπική λαϊκή εξουσία. Όταν εγώ έγινα Δήμαρχος δεν ξεχώριζες το Δήμαρχο από τον Πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου. Ήταν τόσο ασήμαντες οι αρμοδιότητες που μοιραία τα πράγματα ωθούσαν την αυτοδιοίκηση σε ένα αμιγώς διεκδικητικό ρόλο και διαμόρφωναν χαρακτηριστικά συνδικαλιστικά. Εγώ έζησα τη μαγική αυτή περίοδο που η αυτοδιοίκηση άρχισε σιγά – σιγά να μεταπλάθεται και να γίνεται τοπική λαϊκή εξουσία. 
Ο δεύτερος μεγάλος ιστορικός κύκλος,  που σε μεγάλο βαθμό τον οφείλουμε σε μία πολύ μεγάλη προσωπικότητα της πολιτικής,  τον αείμνηστο Γιώργο Γεννηματά, ήταν η κατάκτηση ενός σημαντικού πεδίου που ήταν μέχρι τότε πεδίο οριακό έως άγνωστο για την αυτοδιοίκηση. Σήμερα είναι το μεγάλο κεκτημένο της,  η τοπική ανάπτυξη.  Παλιά δεν τολμούσε ο Δήμαρχος να σκεφτεί ότι μπορεί να είναι πρωταγωνιστής,  ήταν παρίας της τοπικής ανάπτυξης. Σήμερα είναι ο ουσιαστικός πρωταγωνιστής. Αυτός είναι ο δεύτερος κύκλος.
Αλίμονο όμως από τη δεκαετία του ’80  και μετά υπάρχει μια υποχώρηση ιδεολογική. Όχι ιδεολογική με την έννοια του ρόλου του πολιτικού συστήματος και των κομμάτων,  αλλά του ρόλου της ιδεολογίας και του κινηματικού χαρακτήρα της ίδιας της αυτοδιοίκησης.  Προς το τέλος της δεκαετίας του ’80, τη δεκαετία του ’90, έγινε μια μετάλλαξη της αυτοδιοίκησης. Εν πολλοίς έγινε διαχειριστικός θεσμός και επικάθισαν στις δάφνες τους οι αυτοδιοικητικοί με τις κατακτήσεις των δυο προηγούμενων κύκλων που σας προανέφερα.  Και ενώ η Τοπική Αυτοδιοίκηση καλπάζει κυριολεκτικά σε όλο τον κόσμο,  διεκδικώντας καινούρια πεδία,  καινούριες δραστηριότητες στην πατρίδα μας ένα τέτοιο Κίνημα ακόμη δυστυχώς δεν έχει αναπτυχθεί.

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

«ΝΗΣΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑ» ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ


Από την φιλόδοξη απόπειρα στο μεταρρυθμιστικό λάθος

Του Δημήτρη Ι. Κατσούλη
Δικηγόρου, τ. Δημάρχου Αυλώνος Ευβοίας

1.    Η αρχή της «νησιωτικότητας» στην διοικητική μεταρρύθμιση.
Με το πρόγραμμα Καλλικράτης επιχειρείται η ουσιαστική ανακατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ των δύο επιπέδων τοπικής αυτοδιοίκησης – κατά κύριο λόγο- αλλά και μεταξύ της αυτοδιοίκησης και της αποκεντρωμένης διοίκησης κατά  δεύτερο λόγο. Εκείνο όμως που είναι αξιοσημείωτο είναι η εφαρμογή της αρχής της νησιωτικότητας, για πρώτη φορά μετά την συμπερίληψη της ερμηνευτικής διάταξης του άρθρου 101 του Συντάγματος 2001 για την νησιωτικότητα[1]. Ορίζονται  επιπλέον αρμοδιότητες για τους νησιώτικους δήμους, καταρχήν των τριών νησιώτικων περιφερειών, του Νοτίου Αιγαίου, του Βορείου Αιγαίου και των Ιονίων Νήσων.
Συγκεκριμένα, η ερμηνευτική δήλωση του άρθρου 101 Συντ. έχει ως εξής: «Ο κοινός νομοθέτης και η διοίκηση όταν δρα κανονιστικά έχουν υποχρέωση να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιώτικων περιοχών.» Πέραν αυτής όμως ο συντακτικός νομοθέτης αναφέρεται ειδικότερα προαγωγή της οικονομίας των νησιώτικων περιοχών με την επιταγή του άρθρου 106, παρ.1 του Συντ. όπου συγκεκριμένα αναφέρεται ότι το «….το Κράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη Χώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίζει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας. .Λαμβάνει τα επιβαλλόμενα μέτρα για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, από την ατμόσφαιρα και τα υπόγεια ή υποθαλάσσια κοιτάσματα, για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και την προαγωγή ιδίως της οικονομίας των ορεινών, νησιώτικων και παραμεθόριων περιοχών».[2]
Αντίστοιχης σημασίας είναι και η αναφορά της Συνθήκης του Άμστερνταμ που μεταξύ των άλλων επιβεβαιώνει, στο άρθρο 158,  ότι «Η Κοινότητα, προκειμένου να προαχθεί η αρμονική ανάπτυξη του συνόλου της, αναπτύσσει και εξακολουθεί τη δράση της με σκοπό την ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής της συνοχής.  Η Κοινότητα αποσκοπεί, ιδιαίτερα, στη μείωση των διαφορών μεταξύ των επιπέδων ανάπτυξης των διαφόρων περιοχών και στη μείωση της καθυστέρησης των πλέον μειονεκτικών περιοχών ή νήσων, συμπεριλαμβανομένων των αγροτικών περιοχών…[3].
Η αναγνώριση της ιδιαιτερότητας και η προστασία του νησιώτικου χώρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχε βέβαια ως αφετηρία την Συνθήκη του Άμστερνταμ αλλά έκτοτε αποτέλεσε διαρκή και επίμονη προσπάθεια εμβάθυνσης αυτής της πολιτικής στα όργανα της Ένωσης  παρότι δεν υπήρξε πάντοτε αυτονόητη κατάκτηση και χρειάστηκε η συνεχής προσπάθεια των εκπροσώπων των νησιωτικών περιοχών για την προώθηση και την κατοχύρωση των νησιωτικών πολιτικών της Ένωσης. Σημαντικός σταθμός σε αυτή την προσπάθεια υπήρξε η «Διακήρυξη του Αιγαίου» που διατυπώθηκε στο πλαίσιο του Συνεδρίου για την Εδαφική Συνοχή και τη Νησιωτικότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που πραγματοποιήθηκε στην Κω στις 28 Ιουνίου 2008. Μεταξύ των άλλων η «Διακήρυξη του Αιγαίου» προτείνει για περαιτέρω επεξεργασία θέματα όπως, η «προώθηση επαρκούς προσβασιμότητας σε κοινωνικές και άλλες υπηρεσίες γενικού συμφέροντος ώστε να διασφαλιστεί η ισότητα και να αποφευχθούν οι διακρίσεις μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών», η «σύνδεση των νησιών με τα Διευρωπαϊκά Δίκτυα, με στόχο τη βελτίωση της προσβασιμότητας λαμβάνοντας  όμως υπόψη  την ευαισθησία του οικοσυστήματος κάθε νησιού», η «ανάπτυξη ενός νέου Ταμείου που θα καλύπτει τις ιδιαίτερες ανάγκες των νησιωτικών περιοχών που  οφείλονται στην κλιματική αλλαγή…»
Οι ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών περιοχών ως «συνδυασμός των φυσικών και κοινωνικοοικονομικών στοιχείων» συνθέτουν  την έννοια τη « νησιωτικότητας».
Χαρακτηριστικά της νησιωτικότητας είναι κυρίως η «σχετική απομόνωση και η αίσθηση της μοναδικότητας» και η «ατελής πρόσβαση στις αγορές και τις δημόσιες υπηρεσίες και τα προβλήματα στις μεταφορές» καθώς επίσης και « η  μικρή σχετικά κλίμακα και η εξαιρετικά ευρεία διαφοροποίηση των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων ……Η σχετικά περιορισμένη διαθεσιμότητα των παραγωγικών πόρων. Η εξαιρετικά μεγάλες εποχικές διακυμάνσεις του ανθρώπινου δυναμικού και των οικονομικών δραστηριοτήτων των  νησιών. Τα δημογραφικά προβλήματα στα μικρά νησιά»[4].
Οι παραπάνω παράγοντες και άλλοι παραγόμενοι από αυτούς προσδιορίζουν και το περιεχόμενο του διοικητικού προβλήματος των νησιών[5]. Η μικρή πληθυσμιακή ενότητα, με έντονες εποχιακές διακυμάνσεις που πολλαπλασιάζουν τις ανάγκες σε πόρους και ανθρώπινο δυναμικό τους θερινούς μήνες ενώ καταλήγουν σε συνθήκες απομόνωσης και έλλειψης αντίστοιχων αναγκών τους χειμερινούς μήνες, δηλαδή η περιοδικότητα του φόρτου εργασίας της διοίκησης, η αδυναμία υπηρεσιακής αυτοτέλειας λόγω των  προαναφερομένων συνθηκών, το αντίστοιχο υψηλό οικονομικό κόστος για την συγκρότηση και διατήρηση υπηρεσιακών υποδομών που απευθύνονται σε μικρό αριθμό χρηστών, όλα αυτά προσδιορίζουν το πρόβλημα της διοικητικής οργάνωσης και λειτουργίας των νησιών.
Τα προβλήματα είναι εντονότερα στις τρεις νησιώτικες περιφέρειες όπου αντιστοιχεί μεγάλος αριθμός μικρών νησιών χωρίς να υπάγονται σε ηπειρωτική διοικητική μονάδα. Από την άλλη πλευρά όμως η ομοιομορφία του ιδιαίτερου αυτού γεωγραφικού χώρου επιτρέπει  προσαρμογές των διοικητικών συστημάτων στις ιδιαίτερες ανάγκες του νησιώτικου χώρου.
Ο θεσμικός χώρος της Αυτοδιοίκησης, λόγω της έλλειψης της ιεραρχικής σχέσης μεταξύ των  επιπέδων διοίκησης και της διοικητικής του αυτοτέλειας ενώ επιτρέπει την προσαρμογή ορισμένων λειτουργιών στην ιδιαιτερότητα του νησιού παράλληλα δεν διευκολύνει την παροχή άλλων λειτουργιών όπου υπάρχει η ανάγκη υπαγωγής δε ευρύτερο διοικητικό πεδίο.
Τα ιδιαίτερα αυτά προβλήματα της διοίκησης του νησιώτικου  χώρου έρχεται να τα ρυθμίσει, για πρώτη φορά σε αυτό το εύρος, ο νόμος 3852/2010, το Πρόγραμμα Καλλικράτης, εξειδικεύοντας επιπλέον αρμοδιότητες για τους νησιώτικους δήμους και τις νησιώτικες περιφέρειες.

     2.   «Νησιωτικότητα» και Καλλικράτης: μία σχέση που «πελαγοδρομεί» στα κύματα του Αιγαίου


       2.1. Οι πρόσθετες αρμοδιότητες του άρθρου 204 του ν.3852/2010
Η ενσωμάτωση πάντως των νομοθετικών επιλογών που καταστρώνουν την «νησιωτικότητα» δεν φαίνεται να έτυχαν ούτε προηγούμενης σοβαρής επεξεργασίας ούτε να οφείλονται σε συμπεράσματα πολιτικής και διοικητικής εμπειρίας.

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΝ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ


 Άρθρο του Δημήτρη Κατσούλη
Πρώην Δημάρχου Αυλώνος Ευβοίας

Το «Πρόγραμμα ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ» είναι μία δράση κοινωνικής φροντίδας που έχει καταξιωθεί όσο καμία άλλη στην συνείδηση του πολίτη και κυρίως στην ψυχή όλων εκείνων που έχουν επωφεληθεί από την προσφορά του.
Ξεκίνησε ως δράση από το δεύτερο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης και εξαπλώθηκε σε όλους σχεδόν τους «Καποδιστριακούς» δήμους της χώρας με χρηματοδότηση από το τρίτο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης.
Στόχος υπήρξε πάντοτε -αλλά κυρίως- και όρος για την χρηματοδότησή του η  ενσωμάτωση του Προγράμματος στις μόνιμες και σταθερές δομές και υπηρεσίες των δήμων. Μέχρι σήμερα ο όρος αυτός όχι μόνο δεν εκπληρώθηκε αλλά φαίνεται πως απομακρύνεται η τήρησή του. Τα δύο τελευταία χρόνια το  Πρόγραμμα παραπαίει μέσα από δαιδαλώδεις και κυρίως επισφαλείς διαδικασίες χρηματοδότησης που προδικάζουν – εάν δεν υπάρξουν δραστικές πρωτοβουλίες- την άδοξη λήξη του.
Είναι γεγονός ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα γίνονται προσπάθειες για την διασφάλιση σταθερών εθνικών πόρων με στόχο να περισωθεί, ακόμη και συρρικνωμένο, ότι μπορεί να περισωθεί, δηλαδή η χρηματοδότηση των δομών του Προγράμματος στους δήμους, όπως  έχουν στην κατάσταση που περιήλθαν το 2011.
Είναι μάλλον βέβαιο ότι η χρηματοδότηση από τους πόρους των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, παρότι διαρκώς ανανεώνεται η προθεσμία λήξης της, δεν μπορεί να δώσει προοπτική σε μία δράση κοινωνικής φροντίδας που έπρεπε να αποτελεί ήδη σταθερή και μόνιμη υπηρεσία των δήμων. Χρειάζεται άμεσα η εξασφάλιση επαρκών εθνικών πόρων, πόρων δηλαδή που θα περιλαμβάνονται στο εθνικό χρηματοδοτικό πλαίσιο της τοπικής αυτοδιοίκησης και να είναι νομικά κατοχυρωμένοι.
Αλλά ακόμη και εάν προχωρήσει η προσπάθεια των Υπουργείων Εσωτερικών και Εργασίας για την εξασφάλιση σταθερών πόρων ύψους περίπου 70 εκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή κάπως λιγότερα από όσα χρειάζονται για την μισθοδοσία των 4.000 περίπου εργαζομένων του Προγράμματος, η συνέχιση της λειτουργίας του δεν είναι εξασφαλισμένη.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Η ΑΠΟΦΑΣΗ 1208/2011 ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΧΑΛΚΙΔΑΣ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΑΡΥΣΤΟΥ


Δικαίωση για την Καρυστία, νίκη για τους πολίτες
13/11/2011
Δήλωση του Δημάρχου Καρύστου, Νίκου Μανώλη για την απόφαση κατά του τ.Κοινοτάρχη Καφηρέως, Γιώργου Χουντάση.

Ο Δήμαρχος Καρύστου κ. Νίκος Μανώλης
Με την 1208/2011 απόφαση του Πρωτοδικείου Χαλκίδας, ο Δήμος Καρύστου αποκτάει το δικαίωμα εγγραφής υποθήκης, ύψους 2 εκατ. ευρώ, από την προσωπική περιουσία του τέως Προέδρου της Κοινότητας Καφηρέως, Γεωργίου Χουντάση.
Ως γνωστό, ο κ. Χουντάσης κατηγορείται για υπεξαίρεση ποσού 1.308.000 ευρώ, τα οποία κρατήθηκαν από τον ίδιο παράνομα, αντί να κατατεθούν όπως έπρεπε στο ταμείο της τέως Κοινότητας Καφηρέως.
Η συγκεκριμένη απόφαση είναι η δικαίωση του αγώνα της διοίκησης του νέου Δήμου Καρύστου, αλλά, ταυτόχρονα, αποτελεί και νίκη των πολιτών, όχι μόνο της συγκεκριμένης περιοχής, αλλά όλης της επικράτειας.
Είναι νίκη των θεσμών και της δημοκρατίας, μέσα σε ένα περιβάλλον ατιμωρησίας, αδικίας, κρίσης αξιών, και αρνησιδικίας. Αποτελεί δικαίωση για τους πολλούς, που πληρώνουν την απληστία και την κακοδιαχείριση των λίγων.
Γιατί είναι όχι μόνο ανεπίτρεπτο, αλλά και προκλητικό, άνθρωποι που τους δόθηκε εντολή να ασκήσουν διοίκηση, που κατασπατάλησαν το δημόσιο πλούτο, που πλούτισαν σε βάρος του συνόλου, που προκάλεσαν το λαϊκό αίσθημα, να κυκλοφορούν στην αγορά ελεύθεροι σαν να μην τρέχει τίποτα.
Ιδιαίτερα σε αυτή την περίοδο ασύλληπτης κρίσης, η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί ηθική νίκη της κοινωνίας των πολιτών, καθώς και ήττα ηθική και αξιακή όχι μόνο για τον ίδιο τον κ. Χουντάση, αλλά και για όλους εκείνους που τον στήριξαν, και μερικοί εξ αυτών, συνεχίζουν να τον στηρίζουν.

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Τι προβλέπει το πολυνομοσχέδιο για το πρόγραμμα αυτεπιστασίας στους δήμους


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ www.localit.gr
Στην αύξηση της τοπικής απασχόλησης και την τόνωση της περιφερειακής ανάπτυξης στοχεύει το υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο κατέθεσε τροπολογία σύμφωνα με την οποία ανοίγει ο δρόμος για την απασχόληση ανέργων σε προγράμματα αυτεπιστασίας. Η ρύθμιση έχει συμπεριληφθεί στο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης, το οποίο μεταξύ άλλων καθιερώνει το νέο ενιαίο μισθολόγιο στο δημόσιο και  θεσπίζει την εφεδρεία στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Συγκεκριμένα η εν λόγω διάταξη έχει συμπεριληφθεί στο άρθρο 40 (παρ. 6) του πολυνομοσχεδίου.
Με τη νέα νομοθετική πρόβλεψη το άρθρο 209 του ν.3584/2007  (Κώδικας Δημοτικών Υπαλλήλων) τροποποιείται με σκοπό να επιτραπεί στην κυβέρνηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση να υλοποιήσουν ένα Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Τοπικής Απασχόλησης και Ανάπτυξης.
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες στους κυβερνητικούς στόχους είναι να εξασφαλιστούν ετησίως  πάνω από 40.000 θέσεις απασχόλησης και να μειωθεί το ποσοστό ανεργίας. Συνολικά τη τριετία που θα είναι σε εφαρμογή το πρόγραμμα εκτιμάται ότι θα απασχοληθούν πάνω από 120.000 εργαζόμενοι. Το συνολικό κόστος, το οποίο δεν  θα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, υπολογίζεται στα 3 δισ. ευρώ.

Οι Πορτογαλικοί δήμοι έχουν υποστεί μεγάλο πλήγμα από την κρίση



 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από: www.localit.gr 

Του Φερνάντο Ρούας, προέδρου του Εθνικού Συνδέσμου Δήμων Πορτογαλίας

Η κρίση, που σε γενικές γραμμές επηρεάζει τους πάντες, πλήττει σοβαρότατα την Πορτογαλία και ιδιαίτερα τους πορτογαλικούς δήμους.Ως εκ τούτου, είναι προφανές ότι τα έσοδα των δήμων μειώνονται, καθώς η οικονομική δραστηριότητα, κυρίως στον κατασκευαστικό κλάδο, αλλά και στη βιομηχανία και στο εμπόριο, βρίσκεται σε μεγάλη ύφεση, γεγονός που αντανακλάται, αναπόφευκτα, στους δημοτικούς φόρους και στα δημοτικά τέλη.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι οικονομικές ενισχύσεις της κυβέρνησης προς τους δήμους υπέστησαν και αυτές σοβαρότατες περικοπές που περιλαμβάνονται στα τρία Προγράμματα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Η κατάσταση έχει γίνει τώρα πιο σοβαρή με το Μνημόνιο που παρουσιάστηκε από την «τρόικα», που επιβάλλει ένα σύνολο μέτρων με επίδραση στους δήμους και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς περιλαμβάνει πολύ αρνητικές παραμέτρους που θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο είτε στις παρεχόμενες υπηρεσίες, είτε στην ποιότητα ζωής των δημοτών.
Αυτή είναι μία ανησυχητική πραγματικότητα που θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά την κυβέρνηση, η οποία, χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τους υψηλούς στόχους της εξισορρόπησης των δημοσίων εσόδων και εξόδων και της καταπολέμησης του ελλείμματος, που είναι απαραίτητοι, είναι επιτακτική ανάγκη να τους εντάξει στο πλαίσιο της σοβαρής κοινωνικής κρίσης, όπου σημασία έχει να σκεφτεί πρωτίστως τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τις πιο ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

Τα προτεινόμενα μέτρα – με ένα μη ρεαλιστικό και αδύνατο να τηρηθεί χρονοδιάγραμμα – μειώνουν τα έσοδα των δήμων και επιβάλλουν περικοπές γενικά, κάτι που θα έχει επιπτώσεις στην υποστήριξη που παρέχεται στους δημότες, σε τομείς όπου, ήδη σήμερα, οι δήμοι υποκαθιστούν την κεντρική διοίκηση. Για παράδειγμα αναφέρουμε ενδεικτικά το βοήθημα για την αγορά φαρμάκων και άλλα έξοδα που σχετίζονται με την υγεία, το επίδομα για την πληρωμή ενοικίου σπιτιού ή για την αγορά βιβλίων και σχολικών ειδών, καθώς και την παροχή συσσιτίων.
Κατά τον Εθνικό Σύνδεσμο Δήμων Πορτογαλίας, οι προτάσεις εκείνες που δεν λαμβάνουν υπόψη καθόλου τις προσπάθειες που γενικά καταβάλλονται από τους δήμους, καθιστούν προφανές ότι το έγγραφο που κυρώθηκε συντάχτηκε βιαστικά και λίγο επιπόλαια. Όσο για την τήρηση των περιορισμών που προβλέπονται σε αυτό, ανησυχούμε μήπως δεν μπορέσουμε να συνεχίσουμε να διασφαλίζουμε, με την απαραίτητη ποιότητα, τις υπηρεσίες που παρέχουμε, σε βάρος της αρμονικής ανάπτυξης της χώρας και της ποιότητας ζωής των Πορτογάλων.

Ο αντίκτυπος της κρίσης στην Αυτοδιοίκηση της Ρουμανίας


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: www.localit.gr

O Δήμαρχος κ.Tudor Pendiuc
Του Tudor Pendiuc, δημάρχου Pitesti και προέδρου της Ενωσης Δήμων Ρουμανίας

Είναι γνωστό ότι κάθε οικονομική κρίση έχει επιπτώσεις σε όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων κάθε κράτους. Τα αποτελέσματα αυτά είναι άμεσα, ανάλογα με τον τρόπο που οι κεντρικές κυβερνήσεις είναι σε θέση ή όχι να διαχειριστούν τις κρίσεις σε εθνικό επίπεδο.
Στη Ρουμανία η κρίση είχε δραματικές συνέπειες και επηρέασε όλους τους τομείς δραστηριοτήτων, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τις δουλειές τους, με συνέπεια τα εισοδήματά τους να μειωθούν σημαντικά, ενώ παράλληλα οι τιμές όλων των προϊόντων έχουν αυξηθεί, αποτέλεσμα της αύξησης του ΦΠΑ.
Απ’ όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων η Δημόσια Διοίκηση ήταν ο τομέας που τον έπληξε περισσότερο η κρίση, λόγω των επιβαλλόμενων μέτρων λιτότητας. Ωστόσο, τα μέτρα επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό και την Τοπική Δημόσια Διοίκηση, καθώς η ρουμανική κυβέρνηση αποφάσισε –στις αρχές Ιουλίου του 2010– την απόλυση 60.000 υπαλλήλων περίπου από το δημόσιο τομέα, εκ των οποίων 50.000 προέρχονταν από την Τοπική Δημόσια Διοίκηση.
Η απόφαση αυτή σχετικά με το προσωπικό συνοδεύτηκε και από άλλα μέτρα, όπως είναι η μείωση κατά 25% των μισθών για όλους τους υπαλλήλους στο δημόσιο τομέα, η άρση των πληρωμών των υπερωριών, αλλά και κάθε άλλου είδους μπόνους, όπως είναι το πριμ παραγωγικότητας, που μέχρι τώρα αποδίδονταν δικαιωματικά σε υπαλλήλους με αξιόλογη αποδοτικότητα. Πρωταρχικά, όμως, η κυβέρνηση είχε απαγορεύσει όλες τις προσλήψεις για την κάλυψη κενών θέσεων στη Δημόσια Διοίκηση. Πρόσθετα μέτρα ακολουθήθηκαν το 2011, όταν κάθε εδαφική διοικητική μονάδα υποχρεώθηκε να τηρεί ανώτατο όριο δαπανών προσωπικού στους προϋπολογισμούς.
Η μείωση του αριθμού των υπαλλήλων στην Τοπική Δημόσια Διοίκηση, χωρίς ανάλογη μείωση των αρμοδιοτήτων και των ευθυνών σε τοπικό επίπεδο, οδήγησε στην αύξηση των συνολικών δαπανών στους τοπικούς προϋπολογισμούς. Ο λόγος για τον οποίον συνέβη κάτι τέτοιο είναι ότι προκειμένου να πραγματοποιηθεί η παροχή δημοσίων υπηρεσιών, όπως η συντήρηση των χώρων πρασίνου, η αποχέτευση, η συντήρηση του οδικού δικτύου κ.ά., οι τοπικές διοικήσεις αναγκάστηκαν να αναθέσουν σε εξωτερικούς συνεργάτες τις συγκεκριμένες υπηρεσίες, επιβαρύνοντας τους τοπικούς προϋπολογισμούς με επιπλέον κόστος, κυρίως λόγω του ΦΠΑ, ο οποίος υπολογίζεται στην παροχή υπηρεσιών από ιδιωτικές εταιρείες.
Η κρατική παρέμβαση δεν αρκέστηκε στη διαμόρφωση πολιτικών σχετικά με το προσωπικό, όπως αυτές επιβλήθηκαν στις τοπικές αρχές. Αντίθετα, ακολούθησαν κυβερνητικές αποφάσεις για τη μείωση των τοπικών δημοσιονομικών εσόδων. Ετσι μέσα από διάφορες κανονιστικές πράξεις, μερικές από τις ίδιες πηγές των εσόδων στους τοπικούς προϋπολογισμούς αποσύρθηκαν, ενώ, παράλληλα, οι ποσοστώσεις που δικαιούνται οι τοπικές αρχές από το φόρο εισοδήματος που συγκεντρώνεται στα όρια των διοικητικών ενοτήτων μειώθηκε κατά 7% (40%, περίπου, των συνολικών εσόδων των τοπικών προϋπολογισμών). Στη μείωση αυτή θα πρέπει να προστεθούν οι συνέπειες της κρίσης σε εθνικό επίπεδο, ιδίως η μείωση της βάσης των φορολογικών εσόδων, τόσο λόγω του περιορισμού των θέσεων εργασίας όσο και των μισθών των υπαλλήλων.

Επίσης, το 2011 οι μεταβιβάσεις από τον κεντρικό προϋπολογισμό στους τοπικούς μειώθηκαν κατά 25%. Οι μεταβιβάσεις αυτές αφορούσαν τη μερική χρηματοδότηση αποκεντρωμένων αρμοδιοτήτων όπως είναι η εκπαίδευση, η υγεία, η κοινωνική βοήθεια για τα άτομα με αναπηρίες κ.λπ.

Η οικονομική κρίση και οι τοπικές αρχές στην Ιρλανδία


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από: www.localit.gr

Η κ. Constance Hanniffy
Της Cllr. Constance Hanniffy, μέλους του Κομητειακού Συμβούλιου του Offaly Περιφερειακή Αρχή Midland και προέδρου της Ενωσης Κομητειών και Δημοτικών Συμβουλίων Ιρλανδίας

Εισαγωγή
Ο αντίκτυπος της οικονομικής κρίσης είχε πολύ σημαντική επίδραση στην Ιρλανδία γενικά αλλά και στο ιρλανδικό σύστημα Τοπικής Αυτοδιοίκησης ειδικά. Το Νοέμβριο του 2010 η κυβέρνηση κατέληξε σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ενωση (Ε.Ε.) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) για την παροχή οικονομικής βοήθειας ύψους 85 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 35 δισ. ευρώ θα χρησιμοποιούνταν για την αντιμετώπιση των δυσκολιών που εμφάνιζε ο τραπεζικός τομέας, ενώ το υπόλοιπο ποσό θα κάλυπτε τις δημοσιονομικές ανάγκες χρηματοδότησης.
Τα διάφορα μέτρα που εφαρμόζονται για την επίλυση των αδυναμιών του προϋπολογισμού έχουν προφανώς σημαντικές επιπτώσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως, επίσης, και ορισμένες ειδικές προϋποθέσεις που περιλαμβάνονται στη συμφωνία Ε.Ε.-ΔΝΤ. Οι επιπτώσεις είναι πιο έντονα αισθητές:
στη χρηματοδότηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης,
στο επίπεδο στελέχωσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης,
στη δομή και τη φύση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης,
στην παροχή των υπηρεσιών

Ο «Καλλικράτης» ηττήθηκε από το Μεσοπρόθεσμο






ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: www.localit.gr

Μειώνονται επιχορηγήσεις και δαπάνες, αυξάνονται έσοδα από φόρους και τέλη, ενώ προβλέπεται πλεόνασμα 4,7 δισ. ευρώ για την τετραετία 2011-2015.
Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα «νίκησε» και τον «Καλλικράτη», όχι… κατά κράτος, αλλά κατά 285 εκατ. ευρώ μείον, και επιπλέον των ήδη γινομένων περικοπώ, στα ταμεία των δήμων της χώρας.
Αυτή είναι η διαφορά που υπάρχει μεταξύ όσων προέβλεπε ο προϋπολογισμός 2011 για τη συνολική επιχορήγηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, 5.285 εκατ. ευρώ, και όσων προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο, 5.001 εκατ. ευρώ.
Αντιθέτως το Μεσοπρόθεσμο προβλέπει ότι η Αυτοδιοίκηση θα αυξήσει (;!) τα ίδια έσοδά της από δημοτικούς φόρους και τέλη στην τετραετία 2012-2015 κατά 800 εκατ. ευρώ και θα μειώσει τις δαπάνες της κατά 685 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 580 εκατ. ευρώ από δαπάνες κοινωνικού, προνοιακού, πολιτιστικού χαρακτήρα.
Σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο, δηλαδή, η συνολική εξοικονόμηση για το 2011 προβλέπεται να ανέλθει στα 1,4 δισ. ευρώ περίπου, ενώ για την τετραετία οι δήμοι θα έχουν πλεόνασμα 4,7 δισ. ευρώ.
Πάντως μέχρι στιγμής, μέσα οικονομικού έτους, οι δήμοι δεν γνωρίζουν τις χρηματοδοτήσεις που θα λάβουν για φέτος για να καλύψουν τις ανάγκες τους, έχουν εισπράξει μόλις 1,5 δισ. ευρώ για τα λειτουργικά τους έξοδα, δεν έχει μπει ακόμη ούτε ένα ευρώ στα ταμεία τους για επενδύσεις, αφού η απόδοση της ΣΑΤΑ είναι μηδενική. Μάλιστα, δεν είναι λίγοι οι δήμοι που δυσκολεύονται να αποδώσουν ακόμη και τους μισθούς των υπαλλήλων. 

Εξατομικευμένα «σωσίβια» σωτηρίας για υπερχεωμένους δήμους


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από: www.localit.gr 




Εξατομικευμένα προγράμματα εξυγίανσης για κάθε δήμο που θα ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες ανάγκες του αναμένεται να διαμορφωθούν με την τεχνική υποστήριξη του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων στο πλαίσιο του προγράμματος εξυγίανσης των ΟΤΑ, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του υπουργείου Εσωτερικών. Παράλληλα το υπουργείο έδωσε στη δημοσιότητα τη λίστα με τις μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες οφειλές των ΟΤΑ.

Σύμφωνα με τις τελικές ρυθμίσεις για τους υπερχρεωμένους δήμους, ανοίγει “παράθυρο” για υπαγωγή όλων των δήμων στις ευνοϊκές ρυθμίσεις αποπληρωμής δανείων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Στο πλαίσιο του νέου προγράμματος προβλέπονται ακόμη και μετατάξεις προσωπικού από υπερχρεωμένους δήμους προς άλλους που έχουν ανάγκη προσωπικού. Οι υπάλληλοι θα μπορούν να μετατάσσονται, κατά αρχάς σε εθελοντική βάση, τόσο προς άλλους Δήμους όσο και προς τις δημόσιες υπηρεσίες, εντός των γεωγραφικών ορίων των περιφερειών στις οποίες εργάζονται

Ειδικότερα βάση των ρυθμίσεων του ΥΠΕΣ οι ΟΤΑ θα μπορούν να ζητήσουν επιμήκυνση της περιόδου για την αποπληρωμή των δανείων που έχουν συνάψει με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων είτε με ιδιωτικές τράπεζες. Σημειώνεται ότι δρομολογήθηκε ήδη αναχρηματοδότηση των δανείων που έχουν λάβει οι δήμοι από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής μέχρι και 25 έτη και μείωση του επιτοκίου από 11,5%, που είναι σήμερα σε περίπου 5,9%. Με τη συγκεκριμένη χρηματοδότηση οι δήμοι θα εξασφαλίσουν μείωση της ετήσιας δόσης, γεγονός που απελευθερώνει πόρους για να διατεθούν για εξόφληση χρεών και λειτουργικές ανάγκες. Ήδη στο Ταμείο έχουν απευθυνθεί για τη διαδικασία αναχρηματοδότησης πέντε δήμοι και συγκεκριμένα Πειραιάς, Ρέντη, Βύρωνας, Τρίκαλα και Αχαρνές. Εξάλλου, όπως έγινε γνωστό, προωθείται συμφωνία με το υπουργείο Οικονομικών που θα εξασφαλίζει τη δυνατότητα συμψηφισμού οφειλών των ΟΤΑ προς το κράτος (π.χ., σε ασφαλιστικά ταμεία) με οφειλόμενα ποσά του κράτους προς τους δήμους (π.χ., παρακρατηθέντα). Όπως μάλιστα, έχει ξεκαθαρίσει ο υπουργός Εσωτερικών Χ. Καστανίδης επιδιώκεται η εξασφάλιση κεφαλαίων για το ΤΠκΔ προκειμένου να χορηγηθούν χαμηλότοκα δάνεια στους ΟΤΑ για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις των δήμων προς τρίτους (προμηθευτές) και να εξασφαλιστούν με αυτόν τον τρόπο οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί.

Το ΤΠΔ αρωγός στην οικονομική εξυγίανση των δήμων


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:www.localit.gr   

Του Αλέξανδρου Αντωνόπουλου, προέδρου ΤΠΔ

Η πρωτόγνωρη για τα μεταπολεμικά χρόνια οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα μας αναπόφευκτα οδήγησε στη συρρίκνωση των διαθέσιμων οικονομικών μέσων στους ΟΤΑ. Η κρίση όμως αυτή –σχήμα οξύμωρο– μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για την επίλυση χρόνιων προβλημάτων. Ενα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή έχει ήδη πραγματοποιηθεί με την εφαρμογή του «Καλλικράτη» και τη θέσπιση, μεταξύ άλλων, διαδικασιών και συστημάτων διαφάνειας όσον αφορά τα οικονομικά των ΟΤΑ. Η επόμενη, όμως, σημαντική οικονομική πρόκληση αφορά τη διατήρηση της ομαλής χρηματοδότησής των ΟΤΑ και κυρίως την αντιμετώπιση των προβλημάτων υπερχρέωσης. 

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Η ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΙΑΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ - ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ

 Άρθρο του Δημήτρη Κατσούλη,
τ. Δημάρχου Αυλώνος Ευβοίας

1.    Η  διαρκώς  αυξανόμενη επιδείνωση της οικονομικής κρίσης διευρύνει  την απόλυτη φτώχια στις τοπικές κοινωνίες όχι μόνο των πόλεων αλλά και της  υπαίθρου. Η κατάσταση αυτή  πρόκειται να εξελιχθεί παράλληλα με την δίνη της οικονομικής καχεξίας στην οποία πρόκειται να περιέλθει η τοπική αυτοδιοίκηση, κυρίως εάν δεν αντιληφθεί άμεσα την αναγκαιότητα να αναθεωρήσει την πεπατημένη της πολιτικής και οικονομικής διαχείρισης που παράγει δαπάνες αλλά δεν  συγκεντρώνει έσοδα παρά μόνο από  την κεντρική διανομή των ΚΑΠ. Οι τελευταίοι λόγω των δεσμεύσεων του μνημονίου και του μεσοπροθέσμου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής  μειώνονται δραστικά και κυρίως θα κατευθύνονται, εάν επαρκούν για την μισθοδοσία του προσωπικού και την κάλυψη λειτουργικών δαπανών. Σε αυτή την συγκυρία η κατασκευή νέων έργων και  γενικότερα οι νέες επενδύσεις  θα χρηματοδοτούνται μόνο από πόρους του ΕΣΠΑ και διαρκώς λιγότερο από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Σε αυτό το οικονομικό και αναπτυξιακό περιβάλλον η τοπική αυτοδιοίκηση και εν προκειμένω οι δήμοι  πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τις προτεραιότητές τους και να προσαρμόσουν τα προγράμματα δράσης περιοριζόμενοι σε  πολιτικές που συντηρούν τις υποδομές, διαχειρίζονται με νοικοκυροσύνη την καθημερινότητα και κυρίως  παρέχουν κοινωνικό έργο αντιμετωπίζοντας  το φαινόμενο και τις συνέπειες  της φτώχιας και της ανεργίας  δεδομένης και της συρρίκνωσης του κεντρικού κοινωνικού κράτους.

2.    Οι ανάγκες ουσιαστικής κοινωνικής φροντίδας για το μέρος του τοπικού πληθυσμού που μαστίζεται από την φτώχια και την ανεργία διαρκώς αυξάνονται. Μαζί με αυτές αρχίζουν να ανθίζουν και οι ιδέες αλλά προπαντός οι καλές πρακτικές της καινοτομικής πολιτικής πρωτοβουλίας τόσο των δημοτικών αρχών όσο και της ίδιας τη κοινωνίας των πολιτών. Σε λίγες περιπτώσεις αυτές οι πρωτοβουλίες μπορεί να περιορίζονται σε  γραφικές κινήσεις αλλά στην μεγάλη πλειονότητα αποτελούν σημαντικά πρωτόλεια κοινωνικής αλληλεγγύης οι οποίες προστίθενται στις  συνήθεις  φιλανθρωπικές δομές της εκκλησίας. Ήδη αρκετοί δήμοι έχουν οργανώσει αντίστοιχες καινοτόμες  πρακτικές όπως η δημιουργία των «κοινωνικών παντοπωλείων», των «κοινωνικών φαρμακείων», της «κάρτας κοινωνικών παροχών». Οι πρωτοβουλίες αυτές διευρύνονται έτσι ώστε η νομοθετική τους κατοχύρωση θα επιτρέψει την επέκτασή τους στο σύνολο της δημοτικής αυτοδιοίκησης θέτοντας γενικούς κανόνες οργάνωσης και λειτουργίας και επιλύοντας θεσμικά προβλήματα που ίσως προκύπτουν.

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

Giovanni Allegretti – Συμμετοχικός προϋπολογισμός: Αποφάσεις των πολιτών στον ‘πυρήνα’ της εξουσίας


O Giovanni Allegretti


               
Στη βάση τους, οι Συμμετοχικοί Προϋπολογισμοί στρέφουν τις αποφάσεις για τον προϋπολογισμό στους πολίτες που δέχονται την επίδρασή τους, δημιουργώντας δημόσια πεδία όπου οι πολίτες μπορούν να συζητούν και να ιεραρχούν όλες τις προτεραιότητες της πόλης (σπάνιο) ή να επιλέγουν κάποιες νέες επενδύσεις που επιδρούν σε ένα (μεγαλύτερο ή μικρότερο) ποσοστό του δημοτικού προϋπολογισμού. Οι Συμμετοχικοί Προϋπολογισμοί, όμως, μπορούν να έχουν μέλλον μόνο εάν προχωρήσουν πέρα από έναν ‘μινιμαλιστικό’ τυπικό ορισμό και μπορέσουν να αντιμετωπίσουν μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες προκλήσεις, λέει ο Giovani Allegretti.
Ο λεγόμενος ‘Συμμετοχικός Προϋπολογισμός’ (PB), που αποτελεί αντικείμενο πειραμάτων σε περισσότερες από 80 πόλεις στην Ευρώπη (και πρόσφατα στον Καναδά) είναι μια από τις πιθανές απαντήσεις στην αυξανόμενη αίσθηση πολιτικής δυσαρέσκειας που έπληξε τις δυτικές δημοκρατίες από τις αρχές της δεκαετίας του’90, και που στα συμπτώματά της συγκαταλέγονται οι ολιγάριθμες προεκλογικές συγκεντρώσεις, οι πτωτικοί αριθμοί των κομματικών μελών και η αυξανόμενη αποξένωση μεταξύ πολιτικών και πολιτών.
Την ώρα που η επικράτηση μιας νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας είχε ως αποτέλεσμα μια μεγαλύτερη έμφαση στην ιδιωτικοποίηση, την κατάργηση των κανονισμών και τις δυνάμεις της αγοράς, ορισμένες τοπικές κυβερνήσεις (θεωρώντας καθήκον τους να αποτελούν προνομιακό χώρο για ‘πειραματισμό’ σε νέα μονοπάτια) προσπάθησαν να ανταποκριθούν στα αιτήματα των πολιτών, τις πιέσεις του ανταγωνισμού και την ανάγκη μιας γραφειοκρατικής μεταρρύθμισης, αυξάνοντας τη συμμετοχή των πολιτών στη διακυβέρνηση.

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΑΣΚΟΥΝΗ, ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΗΜΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ



Κύριε Πρόεδρε της 14ης Γενικής Συνέλευσης της ΚΕΔΕ, αγαπητοί φίλοι, οι εκλογές για την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας διεξάγονται σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα μας και την Αυτοδιοίκηση.
Η παρατεταμένη οικονομική κρίση η οποία πλήττει την Ελλάδα και την Ευρώπη, σε συνδυασμό με την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων του προγράμματος Καλλικράτης, θέτει την Τοπική Αυτοδιοίκηση μπροστά σε νέες συνθήκες και δεδομένα.
Για το ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ είναι ξεκάθαρο πως το ελληνικό κράτος δεν μπορούσε και δεν μπορεί να λειτουργεί με ένα ξεπερασμένο μοντέλο διοικητικής διάρθρωσης, ανίκανο να ανταποκριθεί στις ανάγκες της οικονομίας και κοινωνίας του 21ου αιώνα, ούτε να συνεχίζει να αποδέχεται τα φαινόμενα αδιαφάνειας, σπατάλης και διαφθοράς στη δημόσια διοίκηση, τα οποία συνέβαλλαν καθοριστικά στην κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας.
Θεωρούμε τη διοικητική μεταρρύθμιση, με την ενίσχυση της αποκέντρωσης, ως αναγκαία προϋπόθεση για τη βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου, για οικονομική ανάπτυξη με σεβασμό στον περιβάλλον, για τη δημιουργία ενός αποτελεσματικού συστήματος κοινωνικής προστασίας, κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης.
Στους εννέα μήνες εφαρμογής του προγράμματος Καλλικράτης έγιναν πολλά, αλλά τώρα πρέπει να γίνει το επόμενο βήμα. Μαζί πρέπει να πάμε μπροστά. Με αίσθημα ευθύνης έχουμε επισημάνει σειρά θεμάτων τα οποία πρέπει άμεσα να διευθετηθούν με ταχείς ρυθμούς και αποφασιστικότητα, ώστε να ξεπεράσουμε τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και την αναποτελεσματικότητα του κεντρικού γραφειοκρατικού μηχανισμού.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών έχει δημοσίως αναγνωρίσει την ανάγκη διορθωτικών παρεμβάσεων και την επίλυση των προβλημάτων που δημιουργούν προσκόμματα και εμπόδια στη λειτουργία των Δήμων και είναι πολλά αυτά τα εμπόδια. Εμπόδια που διακινδυνεύουν να μας οδηγήσουν να αναιρεθεί ο βασικός ρόλος των αιρετών και να απαξιώσουν τον θεσμό μας απέναντι στα μάτια των πολιτών.

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

1000 λέξεις για την Αυτοδιοίκηση- Συμβολή σε μια δημόσια συζήτηση

Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης

30/9/2011
Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης
Οι δήμαρχοι που έλαβαν μέρος στη συνάντηση της Θεσσαλονίκης στις 16ης Σεπτεμβρίου 2011 αποφάσισαν από κοινού να δώσουν στη δημοσιότητα το παρόν κείμενο ως συμβολή σε μια δημόσια συζήτηση για το παρόν και το μέλλον της Αυτοδιοίκησης. Το κείμενο απευθύνεται ανοιχτά και δημόσια σε όλες εκείνες τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν ενεργά στον νέο ρόλο, στις ευθύνες αλλά και στις πρωτοβουλίες που αναλογούν στην Αυτοδιοίκηση για μια θετική διέξοδο από την πολύπλευρη κρίση που πλήττει επώδυνα τη χώρα.

Δήμαρχος Βόλου Πάνος Σκοτινιώτης
Δήμαρχος Ιωαννιτών Φίλιππος Φίλος
Δήμαρχος Νίκαιας- Αγ. Ιωάννη Ρέντη
Γιώργος Ιωακειμίδης


ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ ΔΗΜΑΡΧΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Είναι πλέον φανερό πως στην Ελλάδα βιώνουμε το οδυνηρό τέλος μιας ολόκληρης εποχής, καθώς η χώρα πλήττεται από πολύμορφη κρίση. Ο κίνδυνος είναι η κρίση αυτή να μετατραπεί και σε εθνική καταστροφή. Κίνδυνος, που επιτείνεται από το κλίμα φόβου, δυσπιστίας, γενικής απαξίωσης και αρνητικών προσδοκιών στην κοινωνία, το οποίο τείνει να πάρει χαρακτηριστικά χιονοστιβάδας.
Ειδικότερα, η Αυτοδιοίκηση, καλείται υπό αυτές τις συνθήκες να εφαρμόσει τις μείζονες δομικές αλλαγές που προκύπτουν από τη μεταρρύθμιση που εισήγαγε ο “Καλλικράτης”, ενώ συγχρόνως η κρίση έβγαλε στην επιφάνεια όλα όσα η ίδια η αυτοδιοίκηση αλλά και η πολιτεία έκρυβαν για χρόνια κάτω από το χαλί.
Σ' αυτή την πραγματικά ιστορική συγκυρία, η Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να μένει ουδέτερη και αμέριμνη. Ούτε πρέπει να επιτρέψει την ισοπέδωση και την καταρράκωσή της μέσα σε κλίμα αμφισβήτησης των πάντων και απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος. Η Αυτοδιοίκηση, αντίθετα, επιβάλλεται να βρει τον δικό της βηματισμό, δίπλα στον κόσμο και μέσα στα αγωνιώδη ερωτήματά του. Δεν πρέπει να γίνει μέρος του προβλήματος, αλλά οφείλει να γίνει μέρος της λύσης του.
Ο “Καλλικράτης”, ενώ παρουσιάζει σημαντικά κενά στον σχεδιασμό, αρκετές δυσκολίες στην εφαρμογή και δυσεπίλυτα προβλήματα στη χρηματοδότηση, στο επίπεδο της συμμετοχής, της χρηστής διοίκησης και της διαφάνειας εισάγει σημαντικές αξιοποιήσιμες δυνατότητες.

Στα θετικά αυτής της προσπάθειας πιστώνονται:
• Η υποχρεωτική ανάρτηση στη «Διαύγεια», που καθιστά διαφανές το τοπίο των προμηθειών, των προσλήψεων και όλων των θεμάτων που απασχολούν την αυτοδιοίκηση και τους αιρετούς.
• Νέοι θεσμοί, όπως η «Οικονομική Επιτροπή», η «Επιτροπή Ποιότητας Ζωής», η «Επιτροπή Διαβούλευσης», ο «Συνήγορος του Δημότη», το «Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών», που εισάγουν μια νέα κουλτούρα στην καθημερινότητα της αυτοδιοίκησης.
• Η συστηματική καταγραφή, η αποτύπωση της πραγματικής εικόνας στην οικονομική κατάσταση του κάθε δήμου και ο τερματισμός του ανεξέλεγκτου δανεισμού, που οδήγησε δεκάδες δήμους στα όρια της χρεοκοπίας.

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΤΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΣΥΓΚΛΙΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ


Άρθρο του Δημήτρη Κατσούλη
Νομικού, τ. Δημάρχου Αυλώνος Ευβοίας

1.    Εισαγωγή:
 Ο νομοθέτης  έχει προσδιορίσει με απόλυτη σαφήνεια την προθεσμία εντός της οποίας μπορεί να μπορεί να συγκληθεί το Δημοτικό Συμβούλιο σε τακτική συνεδρίαση. Αντίθετα δεν υπάρχει προθεσμία για την έκτακτη σύγκλιση του Συμβουλίου η οποία μπορεί να γίνει και αυθημερόν ενώ δεν απαιτείται έγγραφος τύπος στην πρόσκληση αλλά αυτή μπορεί να είναι και προφορική διαμέσου τηλεφωνικής επικοινωνίας.
Ο ορισμός ρητής  προθεσμίας για την τακτική συνεδρίαση έχει μείζονα σημασία για την ουσιαστική λειτουργία του ανώτερου αποφασιστικού οργάνου του Δήμου κυρίως γιατί επιτρέπει  στα μεν μέλη του Συμβουλίου να γνωρίζουν, να μελετούν τα θέματα της ημερήσιας διάταξης και να τεκμηριώνουν τις απόψεις τους ακόμη και με πρόσβαση στα σχετικά έγγραφα που βρίσκονται στην Διοίκηση ή να διαβουλεύονται με εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας των πολιτών και με πολίτες για τα θέματα που τους ενδιαφέρουν  τους τελευταίους και  επί των οποίων οι Δημοτικοί Σύμβουλοι καλούνται να αποφασίσουν. Είναι προφανές επίσης ότι αυτή η δυνατότητα δεν θα υπήρχε εάν ο χρόνος ήταν ακαθόριστος ή εάν η προθεσμία ήταν ιδιαίτερα περιοριστική. Ασφαλώς η ελάχιστη προθεσμία επιτρέπει στον Δημοτικό Σύμβουλο να οργανώσει και τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις προκειμένου να εξασφαλίζει την απρόσκοπτη συμμετοχή του στη συνεδρίαση δεδομένου ότι το θεσμικό πλαίσιο της καταστατικής θέσης των αιρετών  της πρωτοβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης δεν θεσπίζει ανάλογες λειτουργικές διευκολύνσεις.

2.    Προθεσμία για την τακτική σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Ο νόμος 3463/2006, στο άρθρο 95, παρ.3, εδ. α΄ ορίζει ότι « Η πρόσκληση δημοσιεύεται στο δημοτικό κατάστημα. Επιπλέον είναι δυνατόν να δημοσιεύεται και στην τυχόν υπάρχουσα ιστοσελίδα του Δήμου. Η πρόσκληση επιδίδεται ή γνωστοποιείται στους συμβούλους τρεις (3) τουλάχιστον πλήρεις ημέρες πριν από την ημέρα που ορίζεται για τη συνεδρίαση.»